freeman 1freeman.net ۰۹ اسفند ۱۳۹۵ دیدگاه ۸
انتقاد رسمی از علوم انسانی و اجتماعی رایج دانشگاهی در ایران (خصوصاً رشته جامعهشناسی) همیشه مطرح بودهاست ولی در سال ۸۸ و ۸۹ شدت بیشتری گرفتهاست. از منظر جامعهشناسی میتوان به تبیین و توضیح علل رشد این انتقادات رسمی پرداخت. لیکن هدف اصلی این مطالعه یک بررسی انتقادی با نگاه تفسیری و از درون نسبت به موضوع مذکور است. بدین منظور با بررسی نسبت “شش روایت دانش اجتماعی دینی” با رشته جامعهشناسی دانشگاهی نتیجه میگیرد که روایت اول و دوم دانش اجتماعی دینی با جامعهشناسی سر منازعه دارد و روایتهای سوم و چهارم و پنجم میتوانند بدون منازعه به تعامل انتقادی با جامعهشناسی متعارف بپردازند. با این همه این مقاله مدلل میکند که روایت ششم از دانش اجتماعی دینی با جامعهشناسی منازعه ندارد و عرصه عمومی جامعه ایران به حضور هر دو نوع تبیین دینی و علمی (از جمله جامعهشناختی) نیاز دارد.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!