باران کوثری: مردم ما «قیم» نمی‌خواهند
baran ghatar.com ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ دیدگاه ۶۱۲
«عصبانی نیستم» بعد از حواشی فراوانی که داشت بعد از پنج سال مجوز اکران عمومی را به دست آورد. باران کوثری نقش ستاره را در این فیلم بازی می کند.وی از نقش و اتفاقاتی در این چند سال برای این فیلم رخ داد صحبت می کند که در ادامه می‌خوانید:
*اعتقاد دارم «عصبانی نیستم» هیچ موضوع یا چیز عجیبی را در خود جای نداده است که بخواهد مشکلی را ایجاد کند یا اینکه خطری برای جایی داشته باشد. هیچ کسی این اجازه را ندارد که بگوید مردم چه چیزی را باید ببینند یا نبینند مگر ما قیم مردم هستیم که چنین رفتاری را داشته باشیم. این تفکر که مردم نباید چیزی را ببینند نمی دانم از کجا آمده و چه استدلالی پشت سر آن است. این میان سئوالی پیش می آید مگر تا به امرزو فیلم هایی با این سوژه خاص ساخته نشده است؟
چطور فیلم هایی دیگر می توانند نمایش داشته باشند اما به «عصبانی نیستم» که رسید قلب آسمان تپید و همه چیز خراب شد. چند فیلم درباره این موضوع خاص ساخته شد و در آن دروغ های فاحش گفتند و اجازه اکران گرفت و نمایش داده شد.«عصبانی نیستم» درباره اتفاقات سال ۸۸ نیست. این فیلم اجتماعی است و درباره حواشی که در کنار این اتفاقات به وجود آمد صحبت می کند. مگر می شود کتمان کرد که در آن حوادث دانشجویانی آسیب دیدند یا اینکه از درس محروم شدند!
* بسیاری در سالن گریه می کنند و آن شرایط خاص را با تمام وجود به یاد می آورند. موضوع فیلم بسیار داغ است. هنوز دانشجویانی هستند که تازه مجوز حضور در دانشگاه را به دست آورده اند. زندانیانی بوده اند که تازه آزاد شده اند و بیرون آمده اند. هنوز پیامدهای آن وقایع در جامعه قابل لمس است و دیده می شود.
*فکر می کنم ترسناک ترین چیز این است که من یا ما روزی در مقابل مردم قرار بگیریم یا در فیلم های بازی کنیم که کاملا سفارشی هستند و بر ضد مردم هستند. باز هم می گویم واقعا ترسناک است که در مقابل مردم قرار بگیریم. زیرا هیچ قدرتی به اندازه مردم تاثیر گذار نیست. نمی دانم تا چه حد می توانیم درباره سانسور تعیین کننده باشیم و تاثیر بگذاریم.
* نوید محمدزاده با اینکه آن زمان تجربه سینمایی زیادی نداشت. اما من را جلوی دوربین شگفت زده می کرد و برایم این موضوع بسیار جالب بود. محمدزاده از همان ابتدا دوربین را به خوبی می شناخت و می دانست که باید چگونه بازی کند.
*به رضا درمیشیان گفتم با این شرایط یک سکانس از فیلم هم اکران شود جای امیدواری دارد. معضل سانسور در کشور ما وجود دارد و کاملا آن را حس می کنیم. متاسفانه جشنواره های رنگارنگی هم نداریم که متصور شویم که بلاخره در جایی بعضی از فیلم ها نمایش داده می شوند. ما فقط یک جشنواره دولتی داریم که تاثیر زیادی هم در شرایط اکران و مسائل دیگر دارد. اما پافشاری و تصمیم رضا درمیشیان یک پیام خوب برای فیلمسازان جوان داشت که بجنگند و با مسائل روبرو شوند تا به نتیجه برسند.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!