حقایقی از صنعت گاوداری و لبنیات

guinness hoghooghe-heivanat.com ۲۸ فروردین ۱۳۹۳ دیدگاه ۲۹۴

مانند تمام حیوانات پرورشی دیگر، گاوها قبل از ورود به کشتارگاه سرنوشت شوم خود را حس می​کنند و سعی می​کنند خود را از مهلکه نجات دهند. فرار و پریدن از دیوارهای چند متری کشتارگاه در گاوها بسیار متداول است. کارکنان برای جلوگیری از چنین وضعیتی مرتب به کتک و لگد و تازیانه​های الکتریکی و غیره متوسل می​شوند. وضعیت پس از ورود به سالن کشتارگاه به مراتب بدتر است. گاوها با شنیدن ناله​های هم نوعان خود و بوی خون به شدت وحشت​زده وآشفته می​شوند. بالاخره بعد از مدتی گیر و دار، آنها را با شوک الکتریکی یا روش​های دیگر گیج کرده و از پاها آویزان می​کنند تا سرشان را ببرند. در مورد گوساله​ها، معمولاً از روش شوک الکتریکی استفاده می​کنند. در این حالت برق با ولتاژ بالا را از مغز گوساله عبور می​دهند. مدت گیجی بر اثر شوک الکتریکی در گوساله​ها کمتر از حیوانات دیگر است و اگر در این مدت کوتاه، بریدن رگ​های خونی سر تمام نشده باشد گوساله به حالت هوشیاری بر می​گردد. همچنین، مشخص شده است که رفلکس مغز گوساله​ها در مقایسه با حیوانات دیگر بیشتر دوام می​آورد، مغز آنها تا ۱۰۴ ثانیه بعد از بریده شدن گلو رفلکس دارد. به همین دلیل بیشتر گوساله​ها در هنگام خون​ریزی علایم بارز هوشیاری را نشان می​دهند.