nasour nasour.net ۲۱ اسفند ۱۳۸۷ دیدگاه ۲۳
شاید به جرأت بتوان گفت که صادق هدایت تنها نویسنده ی بزرگ و شناخته شده ای ست که می توانیم او را با نویسندگان توانایی همچون چزاره پاوزه و فرانتس کافکا مقایسه کنیم. او اولین داستان کوتاه نویس مدرن ایران به مفهوم امروزی کلمه است. اگر چه دهخدا و جمال زاده قبل از او پایه های اساسی این نوع ادبی جوان را گذاشتند، اما هدایت با انتخاب آگاهانه تر و برخورداری از ذهن پوینده و کاشف خود توانست صناعات داستان نویسی غربی را را به صورت ماندگار و علمی وارد داستان کوتاه فارسی کند. هدایت نویسنده ای ست خلاق؛ روایت گر انسان نومید معاصر. راوی گویای روحیه ی تاریک و بیمار روزگارش . راوی انسان تنهایی ست که به دلیل عوامل آشکار و پنهان با جامعه بیگانه شده، در خود فرو رفته و در خود نابود شده است . راوی انسان پریشان امروزی ست که هر چند از خود خواسته و برخاسته، اما نیروی جبر را پذیرفته و تن به فراموشی سپرده و از اینجاست که تفاوت آشکار هدایت با نویسنده ای چون کافکا بر ما آشکار می شود. چرا که شخصیت های آثار کافکا سعی می کنند تا به رهایی برسند، اما در جهان آثار هدایت همه راه به نیستی می برند و باز در اینجا قرابت هدایت را با خیام و حتی ژان پل سارتر از نظر جهان بینی درمی یابیم. (پژوهشی از بابک صحرانورد)
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!