انواع مفتول های صنعتی Industrial rods

dell ghatar.com ۰۲ دی ۱۳۹۹ دیدگاه ۵۲

مفتول های صنعتی از گریدهای مختلفی از فلزات با ترکیبات شیمیایی مختلفی تولید می شوند. آنچه تحت نام مفتول صنعتی یا Wire rod نامیده می شود در قطرهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و برای برخی از صنایع مانند تولید طناب های فولادی از کشیدن این مفتول ها و رسیدن به قطر های کمتر حاصل می شود.

مفتول صنعتی

مفتول ها در گریدهای آهنی که بسیار نرم هستند و از عنصر آهن Fe که عنصر ۲۶ جدول تناوبی است تولید شده که دارای تنسایل بسیار پایینی می باشد. این گرید از مفتول ها را اغلب با گرید ۴٫۶, ۴٫۸ , ۵٫۶ می شناسند که اغلب دارای تنسایل پایین تر از ۵۰۰ نیوتن بر میلیمتر مربع می باشند.

مفتول های صنعتی wire rod و یا industrial rods به دو صورت ساده و مفتول های فنری که طی فرایندی خاص پدید می آیند بکار گرفته می شوند. در قطر های بالاتر مفتول ها برای تولید قطعاتی که نیاز به قطر بالاتر دارند مانند پیچ و مهره ها در ابعاد مشخصی برش خورده و تحت حرارت به روش فورج گرم و یا از طریف ابزار آلات دنده زنی شکل مخصوص به خود را پیدا می کنند. بسیاری از مفتول های صنعتی موجود در ایران در گرید های پایین تولید داخلی و تولیدات کارخانجات فولادی ایران هستند. گرید های بالای فولاد مانند گرید های خشکه ۸٫۸ و بالاتر مانند گرید های ۱۰٫۹ و ۱۲٫۹ معمولا بصورت وارداتی از چین مورد استفاده قرار می گیرند.

افزایش مقاومت کششی و سایشی مفتول های صنعتی

در مورد مفتول ها فاکتور های متعددی مورد توجه قرار می گیرند که بر حسب نوع کاربری روش های مختلفی برای افزایش این خاصیت ها وجود دارد. بعنوان مثال در مورد مفتول های بکار گرفته شده در تولید انواع سیم بکسل ها مقاومت کششی آنها و مقاومت در برابر سایش که از سختی سطحی بالای آنها نشات می گیرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این در حالی است که برای برخی از کاربری ها خاصیت فنر شدن مفتول و فنریت از اولیویت بالاتری برخوردار خواهد بود.

مقاومت کششی مفتول ها از مشخصه مکانیکی به نام تنسایل Tensile strength مفتول ناشی می شود. تنسایل مفتول ها مشخصه ای می باشد که در نمودار تنش و کرنش مفهوم پیدا کرده و در واقع در نقطه ای از مراحل کششی فولاد اتفاق می افتد که عملا در ناحیه پلاستیک و در آستانه پارگی مفتول می باشد. تنسایل مفتول های فولادی تا اندازه بسیار زیادی تابع درصد کربن موجود در آن می باشد که با افزودن تدریجی به ترکیبات آهنی و حرکت به سمت فولاد پدید می آید. افزایش بیش از حد کربن البته نه تنها سبب سخت شدن بیشتر فولاد نمی شود بلکه با رسیدن به چدن Cast Iron به حالت بسیار ترد رسیده و در برابر ضربه بسیار حساس می شود.

پس از رسیدن به درصد مشخصی از کربن افزایش تنسایل و سختی سطحی مفتول ها که اغلب بصورت موازی بالا می روند از طریق عملیات ویژه حرارتی امکلن پذیر است. در طی این عملیات فلز تا دمای مشخص در چند مرحله گرم و سرد می شود تا بلور ها و بردار های داخلی هم راستا شده و تنسایل مقاومتی فولاد بالا رود. تنسایل مقاومتی مفتول فولادی برای برخی از کاربری ها مانند تولید سیم بکسل های نتاب تاورکرین ها که می بایست مقاومت کششی بسیار بالایی داشته باشند در برخی از کاربری ها به بالای ۲۱۶۰ نیوتن بر میلیمتر مربع N/mm2 نیز می رسد.

مفتول های فنری

مفتول های فنری در واقع مفتول هایی با قابلیت ارتجاعی بسیار بالا می باشند بگونه ای که بر خلاف مفتول های فولادی آلیاژی ساده که پس از اعمال تنش های خمشی و یا پیچشی شکل جدیدی به خود می گیرند مفتول های فنری مقاومت بالایی در برابر تغییر فرم تحت فشار و کشش داشته و از این رو از آنها در تولید انواع فنر های کششی و فشاری استفاده می کنند. خاصیت فنری مفتول ها بیش از هر چیر تابع ترکیبات شیمیایی بکار گرفته شده در تولید آنها می باشد.

در ترکیبات شیمیایی مفتول فنری اغلب از سه عنصر وانادیوم، سیلیسیم و کروم با درصدی مشخص استفاده می شود. البته در کل مفتول های فنری در دسته مفتول های پر کربن قرار دارند که افازیش سیلیسیم Si و وانادیم V با عدد اتمی ۲۳ تا اندازه زیادی سبب خاصیت ارتجاعی این دسته از مفتول ها می شود. افزودن عنصر کروم به داخل ترکیب شیمیایی مفتول های فتری اغلب به سبب بالا بردن مقاومت محیطی در برابر خورنده های محیطی در آنها صورت می پذیرد.

رپورتاژ آگهی

0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مطلب

جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!

شاید این مطالب را هم بپسندید

دیدگاه ها

اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
Inline Feedbacks
View all comments
0
دوست داریم نظرتونو بدونیم، لطفا دیدگاهی بنویسیدx