کمردرد شدید، علت و روش های درمان
dell ghatar.com ۲۳ بهمن ۱۳۹۹ دیدگاه ۴۱
در صورتی که به کارگیری روش‌های پیشگیری موثر نباشد و دچار کمر درد شوید، با بهکارگیری برخی روش‌های درمان خانگی که بسیار ساده هستند می‌توانید درد کمر خود را ظرف چند هفته درمان کنید.
تنها در موارد نادری برای درمان کمر درد شدید به جراحی نیاز می‌شود. در اغلب موارد، درد کمر به تدریج و با انجام درمان‌های خانگی و مراقبت از خود، ظرف دو هفته بهبود پیدا می‌کند. در صورتی که با گذشت دو هفته درد کمر شما هیچ بهبودی نداشته، لازم است به متخصص مراجعه کنید.
در موارد نادری، درد کمر نشان‌دهنده یک مشکل بسیار جدی و خطرناک است. در صورتی که برای درد کمر به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید، او در ابتدا کمر شما را معاینه کرده و توانایی شما در نشستن، ایستادن، راه رفتن و بالا آوردن پاها را ارزیابی می‌کند. ممکن است پزشک از شما بخواهد که درد خود را از یک تا ۱۰ درجه بدهید و از شما در مورد چگونگی کنار آمدن با درد سوال‌هایی بپرسد.
این ارزیابی‌ها به پزشک کمک می‌کند که حدس بزند، منشا درد چیست، شما چه مقدار می‌توانید حرکت کنید و این که دچار اسپاسم عضلانی شده‌اید یا نه. ممکن است پزشک احتمال وجود برخی علل جدی‌تر درد کمر را نیز بررسی کند.
برای دریافت مشاوره توسط بهترین متخصص مغز و اعصاب دکتر حمیدرضا رخصت یزدی با شماره تلفن های ۰۲۱۶۶۹۲۸۳۴۰ | ۰۹۰۲۶۶۹۲۸۸۸ و یا سایت http://www.rokhsatyazdi.com تماس حاصل فرمایید.
علل کمردرد چیست؟
درد کمر ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شود و کمتر از شش هفته طول بکشد.علت کمردرد می‌تواند ناشی از بلند کردن جسمی سنگین یا زمین خوردن باشد. در صورتی که درد کمر بیش از سه ماه طول بکشد به آن درد مزمن گفته می‌شود. درد کمر اغلب بدون هیچ دلیل مشخصی که پزشک بتواند آن را در حین معاینه یا عکسبرداری تشخیص دهد، آغاز می‌شود.
عواملی که معمولا باعث درد کمر می‌شوند عبارتند از:
- کشیدگی عضله یا رباط: انجام یک حرکت ناگهانی و یا بلند کردن اجسام سنگین به طور مکرر موجب کشیدگی رباطها و عضلات کمر می‌شود. اگر توان و سلامت فیزیکی فرد ضعیف باشد، کشیدگی و فشار مکرر عضلات و رباطها موجب اسپاسم‌های دردناک عضلانی می‌شود.
- برآمدگی یا بیرون‌زدگی دیسک کمر: دیسک‌های بین مهره‌ای وظیفه دارند که فشارهای وارد شده به ستون فقرات و مهره‌ها را جذب کنند. دیسک دارای یک پوسته‌ی ضخیم خارجی است و درون این پوسته، ماده‌ی نرم ژله مانندی قرار دارد. ممکن است بر اثر فشار زیاد، دیسک حالت برآمده پیدا کند و یا حتی پاره شده و ماده ژله مانند درون آن بیرون بریزد و در نتیجه بر روی عصب‌های مجاور آن فشار وارد می‌شود.
البته ممکن است دیسک کمر برآمده یا بیرون زده باشد اما به این خاطر که روی هیچ عصبی فشار وارد نکرده است، شخص هیچ علائمی ندارد. در این موارد، بیرون‌زدگی دیسک کمر به طور اتفاقی و زمانی که شخص به دلایل دیگر عکسبرداری از ستون فقرات انجام می‌دهد، تشخیص داده می‌شود.
- آرتروز: ممکن است قسمت پایینی ستون فقرات دچار آرتروز مفصلی شود. در برخی از موارد، آرتروز ستون فقرات موجب تنگی کانال نخاعی می‌شود و در نتیجه به طناب نخاعی فشار وارد می‌شود.
- نقص‌های اسکلتی: در صورتی که ستون فقرات بیمار دارای قوس‌های غیر طبیعی باشد، می‌تواند منجر به کمر درد شود اسکولیوز به وضعیتی گفته می‌شود که ستون فقرات فرد به سمت چپ یا راست منحرف شده است. اسکولیوز در صورتی که شدید باشد موجب درد کمر می‌شود.
- پوکی استخوان: در صورتی که شخص به پوکی استخوان دچار باشد و استخوان‌های او بسیار ضعیف و شکننده شده باشند، مهره‌های ستون فقرات او دچار شکستگی‌های فشاری می‌شوند.
هر شخصی ممکن است دچار کمر درد شود، حتی کودکان و نوجوانان. همچنان باید تحقیقات زیادی در زمینه علل بروز کمر درد انجام شوند. اما، عوامل زیر می‌توانند موجب شوند که احتمال بروز کمر درد بیشتر شود:
- سن: با بالا رفتن سن از حدود سی و چهل‌سالگی، احتمال بروز کمر درد نیز بیشتر می‌شود.
- کم‌تحرکی و ورزش نکردن: ضعیف بودن عضلات کمر می‌تواند موجب افزایش احتمال بروز کمردرد شود.
- وزن اضافه: حمل کردن وزن اضافه موجب وارد شدن فشار بیش‌ازحد به کمر می‌شود.
- بیماری: برخی از انواع آرتروز و سرطان می‌توانند در ابتلا به کمر درد مردان و زنان تاثیر داشته باشند.
- بلند کردن اجسام به شیوه‌ی غلط: در صورتی که در هنگام بلند کردن چیزی به جای زانو از کمر خود استفاده کنید، این کار موجب فشار زیاد به کمر می‌شود.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن موجب کاهش خونرسانی و تغذیه‌ی دیسک‌ها در کمر می‌شود.
- بیماری‌های روحی و روانی: افرادی که به اضطراب و افسردگی مبتلا هستند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کمردرد هستند.
بیشتر بدانیم: تمرین های ورزشی برای کمردرد
تشخیص کمردرد
اگر پزشک به هر دلیلی حدس بزند که بیمار بر اثر مشکل مهمی دچار کمر درد شده است، برای بررسی وضعیت ستون فقرات و کمر، انجام یک یا چند تست زیر را تجویز می‌کند:
- عکسبرداری اشعه ایکس: در این تصاویر راستای قرارگیری استخوان‌ها دیده می‌شود. می‌توان ابتلا به آرتروز و خارهای استخوانی، شکستگی یا دررفتگی را در این تصاویر دید. این تصاویر به تنهایی نمی‌توانند مشکلات طناب نخاعی، عضلات، عصب‌ها و دیسک‌ها را نشان دهند.
- اسکن ام آر آی یا سی تی اسکن: با کمک تصاویر به دست آمده از اسکن ام آر آی یا سی تی اسکن می‌توان به بیرون‌زدگی دیسک کمر، مشکلات استخوانی، مشکلات عضلانی، تاندون‌ها، عصب‌ها، رباطها و یا رگ‌های خونی پی برد.
- آزمایش خون: با کمک آزمایش خون بررسی می‌شود که بیمار به عفونت یا سایر بیماری‌ها که می‌توانند به درد کمر مبتلا شوند، دچار شده است یا خیر.
- اسکن استخوانی: در موارد نادری، ممکن است از اسکن استخوانی برای بررسی تومورهای استخوانی یا شکستگی فشاری ناشی از پوکی استخوان، استفاده شود.
- نوار عصب و عضله: نوار عصب و عضله پالس‌های الکتریکی تولید شده توسط عصب‌ها و پاسخگویی عضلات به این پالس‌ها را اندازه‌گیری می‌کند. با کمک این تست می‌توان گیرافتادگی عصب ناشی از بیرون‌زدگی دیسک کمر یا تنگی کانال نخاعی را تشخیص داد.
درمان کمردرد
در اغلب موارد، درد کمر با گذشت چند هفته استراحت کردن بهبود پیدا می‌کند. داروهای مسکن غیر تجویزی و کمپرس گرم و سرد ممکن است تنها چیزی باشد که بیمار به آن نیاز دارد.استراحت مطلق در تخت توصیه نمی‌شود. شما باید تا جایی که می‌توانید به انجام فعالیت ادامه دهید.
سعی کنید فعالیت‌های سبکی مانند راه رفتن یا کارهای ساده‌ی روزمره را انجام دهید. از انجام دادن کارهایی که موجب تشدید درد می‌شوند خودداری کنید. اگر درمان‌های خانگی با گذشت چند هفته، موثر نبودند، ممکن است پزشکتان داروی قوی‌تر یا درمان دیگری را برای شما تجویز کند. بسته به نوع کمر درد زنان و مردان پزشک ممکن است درمان‌های زیر را تجویز کند.
دارودرمانی
- داروهای مسکن غیر تجویزی: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوبروفن و ناپروکسن ممکن است بتوانند درد حاد کمر را تسکین دهند. این داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید چرا که مصرف بیش‌ازحد آن عوارض جانبی بسیار جدی دارد.
- داروهای شل کننده عضلات: در صورتی که درد خفیف تا متوسط کمر با کمک داروهای غیرتجویزی بهبود پیدا نکرد، ممکن است پزشک داروهای شل کننده عضلات را نیز تجویز کند. این داروها موجب خواب‌آلودگی و سرگیجه می‌شوند.
- مسکن‌های موضعی: که شامل پماد، کرم و لوسیون‌های ضد درد می‌شود.
- مسکن‌ها: داروهایی مانند کدئین یا هیدروکودون ممکن است برای مدت زمان کوتاه تجویز شوند.
- داروهای ضدافسردگی: دوز پایین از داروهای ضدافسردگی خصوصا داروهای سه فازی مانند آمی تریپتیلین می‌تواند در درمان برخی از انواع کمر درد موثر باشد. تاثیر این داروها بر کمر درد مستقل از اثر آن‌ها بر افسردگی است.
- تزریق: در صورتی که سایر داروها در تسکین درد موثر نباشند و در صورتی که درد تا پایین پاها منتشر شود، ممکن است پزشک داروی کورتیزون یا داروی بیحس کننده دیگری را در فضای اطراف طناب نخاعی (فضای اپیدورال) تزریق کند. کورتیزون موجب کاهش التهاب در اطراف عصب‌ها می‌شود اما تاثرات تسکین‌دهنده‌ی دارو معمولا کمتر از چند ماه ادامه دارد.
فیزیوتراپی و ورزش
فیزیوتراپی اصلی‌ترین و موثرترین درمان کمردرد شدید است. فیزیوتراپیست از روش‌های مختلفی مانند گرما درمانی، اولتراسوند، تحریک الکتریکی و تکنیک‌های آزادسازی عضله برای درمان کمردرد شدید استفاده می‌کند.
با بهبود تدریجی درد، فیزیوتراپیست به بیمار ورزش‌هایی را آموزش می‌دهد که موجب افزایش انعطاف‌پذیری و قدرت عضلات کمر و شکم او می‌شود و نحوه‌ی قرارگیری صحیح بدن در حالات مختلف را نیز به بیمار آموزش می‌دهد. استفاده منظم از این روش‌های درمانی از بازگشت مجدد درد جلوگیری می‌کند.
عده‌ی بسیار کمی از بیماران به جراحی کمر نیاز دارند. اگر درد بیمار در پاهای او منتشر می‌شود وعضلات او به طور پیش‌رونده‌ای دچار ضعف و بی‌حسی شده‌اند که این حالت ناشی از تحت فشار بودن عصب‌هاست، لازم است جراحی انجام شود.
در سایر موارد معمولا روش جراحی در مراحل اولیه برای بیماران تجویز نمی‌شود مگر این که درد بیمار با بهکارگیری روش‌های درمانی دیگر بهبود پیدا نکند.
برای دریافت مشاوره توسط بهترین متخصص مغز و اعصاب دکتر حمیدرضا رخصت یزدی با شماره تلفن های ۰۲۱۶۶۹۲۸۳۴۰ | ۰۹۰۲۶۶۹۲۸۸۸ و یا سایت www.rokhsatyazdi.com تماس حاصل فرمایید.
رپورتاژ آگهی
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!