توابع کد‌گذاری در ERC20 چگونه است؟

dell ghatar.com ۰۲ دی ۱۴۰۱ دیدگاه ۴

استاندارد ERC-20 شش تابع اجباری و سه تابع اختیاری دارد. این توابع کدگذاری باعث می‌شوند توکن‌ها روش‌های پیاده‌سازی مختلفی در سیستم اتریوم داشته باشند. همچنین این توابع به نفع توکن‌ها و شبکه‌‌هایی است که بر چارچوب ERC20 تولید می‌شوند و روی قیمت اتریوم (eth) نیز می‌توانند تاثیرگذار باشند.

توابع کد‌گذاری در ERC20

توابع اصلی

همان‌طور که از اسم این توابع می‌توان برداشت کرد، یک توکن را تنها زمانی زیر مجموعه توکن‌های ERC20 می‌شناسند که از این شش تابع اصلی پیروی کند.

total Supply

تعداد کل عرضه یک توکن ERC20 خاص را با این تابع روی بلاکچین اتریوم عرضه می‌کنند. همچنین تعداد توکن‌های نهایی و موجود در شبکه هم با استفاده از این تابع مشخص می‌شود.

balanceOf

این تابع همه توکن‌های یک آدرس مشخص را نشان می‌دهد.

Approve

اعتبارسنجی تراکنش‌ها و توکن‌های معرفی شده روی ERC20 با استفاده از این تابع قابل انجام است.

Transfer

امکان ارسال توکن به آدرس‌های دیگر را با استفاده از این تابع می‌توان فراهم کرد.

transferFrom

استفاده از این تابع امکان پیاده‌سازی سیستم پرداخت‌ها را به صورت خودکار میسر می‌کند.

Allowance

این تابع در قراردادهای ERC20 می‌تواند در صورت کمبود توکن‌های لازم کاربر برای تراکنش، به‌طورکلی و به صورت خودکار تراکنش را قطع کند.

توابع اختیاری

در کنار توابع اصلی، سه مورد توابع اختیاری هم وجود دارد که استفاده از آنها کاملا اختیاری است. این توابع به شرح زیر است:

Token Name

نام‌گذاری توکن

SYM

انحصاری کردن توکن

Decimals

تعیین کردن اعشار یا کوچک‌ترین جزء توکن

این مجموعه از توابع و سیگنال‌ها تضمین می‌کند که انواع مختلف توکن‌‌های اتریوم در هر بخشی از سیستم عملکردی یکپارچه و یکسان خواهند داشت. به‌این‌ترتیب، تقریباً تمام کیف پول‌های دیجیتالی که ارز اتر را در لیست پشتیبانی خود دارند از توکن‌های استاندارد ERC20 هم میزبانی می‌کنند.

استاندارد ERC20

اهمیت استاندارد ERC20 در چیست؟

اهمیت ERC20 با مشخص کردن عبارات اصلی این استاندارد قابل درک می‌شود. درواقع ERC20 مخفف «درخواست اتریوم برای اظهارنظر – Ethereum Request for Comment» است. این تعریف مفهومی مشابه با مهندسی اینترنت دارد و وسیله‌ای برای انتقال یادداشت‌ها و الزامات فنی ضروری به گروهی‌ از توسعه‌دهندگان محسوب است. توسعه‌دهندگان و سازندگان با درک توابع و شرایط استفاده از این استاندارد می‌توانند توکن‌‌های جدید برای بهبود فناوری بلاکچین ایجاد کنند و از همه مهم‌تر، هزینه‌های ساخت و استفاده از بلاکچین جدید را هم از پروژه‌های خود حذف کنند. این کار کمک می‌کند هزینه‌های بالای این پروژه‌ها منطقی‌تر و به‌صرفه‌تر باشد.

قالب ERC20 تا مدت‌ها محبوب‌ترین مسیر و روش برای ایجاد توکن‌های جدید در فضای ارزهای دیجیتال بود. در نتیجه، همه توکن‌های جدیدی که می‌خواستند به لیست بلند‌بالای توکن‌های فعال بازار اضافه شوند، روی قالب ERC20 ایجاد می‌شدند. این چارچوب به‌ویژه در بین ICOها و شرکت‌های تأمین مالی جمعی بسیار محبوب و مورد توجه بود.

در حال حاضر ده‌ها هزار توکن متمایز وجود دارد که بر اساس استاندارد ERC20 صادر شده و در حال فعالیت هستند. همان‌طور که بسیاری از قراردادهای هوشمند ERC20 برای اجرای روال‌ها و عملکردهای مختلف در فضای دیجیتال استفاده می‌شوند، بسیاری دیگر هم برای ایجاد توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT) با هدف عرضه اولیه کوین (ICO) مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این موضوع به‌خوبی می‌تواند بیانگر شبکه ارز دیجیتال اتریوم و استاندارد ERC20 اتریوم باشد.

عرضه اولیه رمزارز یا ICO

یک ICO اساساً معادل صنعت ارزهای دیجیتال با عرضه اولیه عمومی (IPO) در بازار سهام است. در واقع، در هر عرضه اولیه، یک شرکت رمزنگاری به دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد یک ارز دیجیتال جدید و یکی از برنامه های غیرمتمرکز (DAPP) است. این روش را به‌عنوان راهی برای جمع‌آوری بودجه و سرمایه لازم که می‌تواند بهبود فناوری و برنامه‌ها را تسهیل کند، انجام می‌دهد.

گزارشی که درباره ERC20 منتشر شده است، ادعا کرده که عرضه اولیه این شبکه در سال ۲۰۱۷ به‌تنهایی توانست یکی از پروژه‌هایی باشد که بیشترین سرمایه‌ را جذب کرده است. همچنین بسیاری از ارزهای دیجیتال موفق دیگر از نظر عرضه اولیه هم طبق پروتکل ERC20 ساخته شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، EOS (رمزارز ایاس) یک توکن مبتنی بر ERC20 است که در طول ۵ روز عرضه اولیه خود بیش از ۱۸۵ میلیون دلار سرمایه کسب کرد. چندین توکن دیگر که روی قالب ERC20 راه‌اندازی شده‌اند هرکدام چندین میلیون دلار در عرضه اولیه‌های خود جمع‌آوری کرده‌اند.

مزایا و معایب ERC20

با وجود همه مزایا و ویژگی‌های مثبتی که پروتکل ERC20 دارد، معایب آن را هم نباید نادیده گرفت. قبل از متولد شدن این استاندارد و توکن‌های مربوط به آن، هر برنامه‌ای زبان و اصطلاحات مخصوص به خودش را داشت. همین موضوع باعث می‌شد تا تیم توسعه‌دهنده هزینه و وقت زیادی برای ساخت یک بالاکچین صرف کند، اما این پروتکل و توکن‌‌های مربوط به آن در واقع همه چیز را ساده‌تر کرد. همچنین استاندارد ERC20 فرآیند ایجاد یک توکن را هم بسیار ساده‌تر و اتریوم را به محبوب‌ترین پلتفرم ICOها در سال ۲۰۱۷ تبدیل کرده است.

این در حالی است که معایب ERC20 هم ممکن است زحمات تیم توسعه‌دهنده را به خطر بیندازد. برای مثال، هنگامی که توکن‌های ERC20 به‌عنوان یک روش پرداخت به جای اتر در قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود، به صورت ناخواسته و به شکل کاملا غیرقابل برگشت، تخریب شوند.

https://wallex.ir/blog/erc20-network/

رپورتاژ آگهی

0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مطلب

جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!

شاید این مطالب را هم بپسندید

دیدگاه ها

اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
Inline Feedbacks
View all comments
0
دوست داریم نظرتونو بدونیم، لطفا دیدگاهی بنویسیدx