0
delbastegi parlemannews.ir ۲۴ آذر ۱۳۸۸ دیدگاه ۱۷
امروز همسر همیشه قهرمانم در دادگاه دفاع نکرد. همین.
و من چه مغرور و بالنده ام به خود و چه مفتخر بهداشتن چنین همسری.
شاید بیست و هشت سال پیش اگر دم مسیحایی امام و مرشد و مرادمان روح الله الخمینی نبود و ما را به هم محرم نمی کرد و آغاز زندگیمان را تیمن و تبرک نمی بخشید، حالا این گونه مقاوم در کنار هم نایستاده بودیم. کاش بود او تا بار دیگر درست مثل همان بیست و هشت سال پیش دست های مهربانش را از روی آن عبای خوشبخت که تن پوش عزیزترین حاکم برقلب ها بود، می بوسیدم. کاش بود تا من و یار همیشه زندگیم بار دیگر سیلی از اشک را در آغوشش جاری می کردیم و این بار از شکوه زمانه و از شکوه دغل مردان دین فروش نیرنگ باز.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!