0
tanhaaa isna.ir ۰۳ آبان ۱۳۸۵ دیدگاه ۱۳
مباحثي همانند « كميته گزينش استاد و دانشجو» و «دانشجويان ستاره دار» امنيت رواني فعاليتهاي دانشجويي را از بين برده است يعني هر دانشجو به صرف اينكه فكر كند در اولين برخورد آينده تحصيلي‌اش به خطر مي‌افتد، برايش ريسك است كه بخواهد فعاليت دانشجويي انجام دهد و در واقع با از بين رفتن امنيت رواني دانشجو زنگ خطري جامعه فرهنگي كشور را تهديد مي‌كند، به عبارت ديگر نهادهايي كه بايد باعث ايجاد فكرهايي نو در جامعه باشند به نهادي براي سكوت فكري، سياسي و فرهنگي تبديل مي‌شوند.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!