0
delbastegi gilaneman.blog.com ۲۴ دی ۱۳۹۰ دیدگاه ۷۳
سالیان دراز است که فقط تخریب می کنیم، پس آباد کردن و مرمت کردن کی؟ دلمان نمی سوزد که دیگر حیوانات، پرندگان و چرندگان، جایی برای زندگی ندارند؟ فاضلابها را به داخل رودها و دریاها می ریزیم؛ دیگر نمی شود «بر لب جوی نشست و گذر عمر را دید. » گاهی که کنار دریا می نشینم و به آب خیره می شوم یک لایه سیاه روی این آب آبی را گرفته، غمگین می شوم.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!