freeman engare.net ۰۹ شهریور ۱۳۹۷ دیدگاه ۱۰۹
به تاریخ پر فراز و نشیب این آب و خاک که بنگریم، در جای جای آن رویدادهای غرور آفرین و افتخار آمیزی دیده می شود که به واسطه جان فشانی هزاران هزار هموطن متعهد و فداکار آفریده شده است؛ هموطنانی مثل سه سرباز وظیفه ایرانی که در سال ۱۳۲۰ با نیروهای نظامی اتحاد جماهیر شوروی درگیر شدند و حماسه ای ماندگار را در تاریخ ایران رقم زدند.
سوم شهریور ماه سال ۱۳۲۰ نیروهای نظامی اتحاد جماهیر شوروی از شمال و شرق و نیروهای انگلیسی از جنوب و غرب و از زمین و هوا به ایران حمله کردند؛ حملات سنگینی که به اشغال تعداد زیادی از شهرهای کشور منجر شد و تهران نیز در آستانه اشغال قرار گرفت. در میان این رخدادهای تاریخی، «پل آهنی» که بر روی رود ارس قرار دارد، آبستن حماسه مهمی شد که مرور جزئیات آن خالی از لطف نیست.در جریان حملاتی که به آن اشاره شد، ارتش ایران به سرعت و با کمترین مقاومت فروپاشید.
در چنین شرایط غم انگیزی، اما در مرز نخجوان اتفاق دیگری افتاد. ساعت ۴ صبح روز سوم شهریورماه سال ۱۳۲۰ بود که به سرجوخه ملک محمدی در پاسگاه مرزبانی جلفا (در آذربایجان شرقی) خبر دادند لشکری عظیم از ارتش سرخ شوروی به سوی مرز میآید و قصد دارد از «پل آهنی» گذشته و وارد کشور شود.
سرجوخه خبر را به تبریز و از آنجا هم به تهران مخابره کرد. با اینحال از پایتخت دستور آمد که پادگان را تخلیه کنید و بدون هیچ مقاومتی اجازه ورود ارتش شوروی را بدهید!
این در حالی بود که سرجوخه ملک محمدی تصمیم دیگری گرفت. او خطاب به سربازانش گفت: «هرکسی میخواهد، برگردد. من اینجا میمانم. میخواهم از کشور مقابل اجنبیها دفاع کنم.» بدین ترتیب یکی از معدود مقاومتهای نیروهای مسلح ایران در برابر ارتش سرخ شوروی در مرز نخجوان روی داد.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!