0
taghrirat taghrirat.blogspot.com ۰۹ اسفند ۱۳۸۸ دیدگاه ۵۹
يامبر دائم الفکر بود. هميشه در تفکر بود. هرگز از فکرکردن خسته نمي شد. متواصل الاحزان بود. يعني هميشه در غم شيرين باوقاري فرو رفته بود. و معلوم مي شد که غم متصلي است و بخش اعظم اين غم در دل پيغمبراست. آيا غم ناشي از درک يک حقيقت بزرگ بود؟ غم مردم بود؟ و ليست له راحه. هرگز پيغمبر را بي غم و بي دغدغه نمي ديدم. هميشه دغدغه چيزي را داشت. طويل السکت بود. پيامبر اهل سکوت هاي طولاني بود….
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!