از كارگري در ساختمان تا مدال المپيك لندن….

behgar isna.ir ۱۱ شهریور ۱۳۹۱ دیدگاه ۲۰۹

” همه خاطرات‌ را در ذهن دارد؛ از بدترينش كه مصدوميت در اوج آمادگي بود تا بهترينش كه همين نقره المپيك است. دو بار وزنه‌برداري را كنار گذاشت، اما هر بار با انگيزه‌اي بيشتر دوباره دست به وزنه شد. بار دوم آن قدر دلسرد شده بود كه به خودش قبولاند به عنوان يك شاگرد لوله‌كش امرار معاش كند؛ همين چهار سال پيش. اما او هم مثل خيلي از اردبيلي‌هاي ديگر وقتي تصميم مي‌گيرد نقطه‌اي را هدف قرار دهد، آن‌قدر مي‌رود تا به آن برسد؛ مثل علي دايي و حسين رضازاده.”