banel2 space.com ۱۱ خرداد ۱۳۹۲ دیدگاه ۳۷۳
چیزی که نباید می شد شد! با آن که نمی خواستیم سطح بکر و دست نخورده ی بهرام را به ناپاکی های زمینی بیالاییم، ولی به نظر می رسد یک موش (بله! یک موش کامل) را به سیاره ی سرخ فرستاده ایم. و البته این
یک فرضیه ی دور از ذهن نیست، چرا که شاهد تصویری‌اش از غیب رسیده!
کنجکاوی، خودروی بهرام نورد ناسا در ۵۲مین سول (روز بهرامی، ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲) با ماستکم (Mastcam)، دوربین روی دکلش، این تصویر گسترده را از جایگاه “راکنست” که در آن کار می کرد گرفت. اکنون یک دوستدار UFOها با چشم تیزبین و تخیل بارورش متوجه یک جانور جونده شده که خود را در میان سنگ ها پنهان کرده. نیازی به گفتن نیست که هیچ مدرک و نشانه ی دیگری برای این ادعا وجود ندارد، این تنها “یک چیز” است که به نظر همانند یک جونده دیده می شود.
ولی همانگونه که شاید بسیاری از شما حدس زده باشید، این چیزی که به نظر همانند یک جانور چهارپای پوشیده از خز می آید، با به کار بردن کمی منطق، ناگهان تبدیل می شود به … به … بگذارید ببینیم … این که شد یک سنگ! بله! خانم ها و آقایان: ما روی سیاره ی بهرام سنگی یافته ایم که شبیه یک موش است.
این قطعا نخستین بار نیست که چیزی در عکس های بهرام بسیاری را به اشتباه می اندازد. این یک پدیده ی روانشناختی است که به نام پاریدولیا (pareidolia) خوانده می شود و احتمالا یک ویژگی فرگشتی (evolutionary trait) است.
این اختلال شگفت انگیز روانی باعث می شود چیزهای آشنا را به شکل های ظاهرا تصادفی ببینیم، مانند دیدن هیولاها، چهره ها، فیل ها، پایگاه های عملیات سیاه و طوطی ها در سیاره ی بهرام. پاریدولیا همان چیزیست که ما را وا می دارد چهره ی مسیح را در یک تکه نان تست سوخته و جانورانی را در میان ابرها ببینیم.
خوب، شاید اکنون زمان آن رسیده که با به کار بردن استدلال های سطح بالاتر، دریابیم که صرف شبیه بودن یک تکه سنگ بهرام به یک موش (حالا چه به دلیل بازی نور باشد و چه به دلیل آن که این سنگ واقعا به شکل پیکره ی موش است) دلیل وجود موش در بهرام نیست. شاید اصلا این ماجرای “موش در بهرام” را نباید جدی بگیریم.
به هر حال این ماجرا اکنون بر سر زبان هاست و چه بسا به زودی این موش بهرام دارای یک حساب توییتر هم بشود. پس همین جا باید به دنیا یادآوری کنیم که موجودات زنده ی پیچیده ای مانند جوندگان نمی توانند روی سیاره ی بهرام زندگی کنند و گونه های بنیادین زیستی هم بسیار بعید است که امروزه در سیاره ی سرخ پیدا شوند (گرچه شاید هنوز هم جاهایی از زیر سطحش توان زیست پذیری داشته باشد).
خود من (Ian O’Neill) چند سال پیش به کمک خودروی بهرام نورد فرصت (Opportunity) عکس باکیفیتی از یک برونزَد (رخنمون) در گودال ویکتوریای این سیاره گرفتم. پس از کمی خیره شدن به آن عکس، بیش از یک دوجین “چهره”ی کنده شده روی آن سنگ دیدم. آیا به گمان شما خودروی فرصت در نمایشگاهی از کنده کاری های بیگانگان پرسه می زد؟ و یا شاید خود من بیش از اندازه به نمایشگر رایانه خیره شده بودم و دلم می خواست شکل هایی ساختگی و عجیب و غریب پیدا کنم؟
احتمالا دلیل دومی درست بوده، مانند اتفاقی که برای همین دوستدار UFOها افتاده و این موش را پیدا کرده.
منبع:http://1star-7skies.blogspot.com/2013/06/blog-post_6661.html
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!