aidin techshot.ir ۰۷ اردیبهشت ۱۳۹۵ دیدگاه ۲۱۴
جنگنده تهاجمی عمیق و چند منظوره سوخو-۳۴ (SU-34) ملقب به “FULLBACK” جنگنده بمب افکن تاکتیکی و دو موتوره، با همان سیمای آشنای خانواده سوخو-۲۷ فلانکر (Sukhoi-27/flanker) وساخت کمپانی سوخو (SUKHOI) کشور روسیه است که موتورهایش در فاصله نسبتا زیادی از هم قرار دارند و سکانهای عمودی بزرگی دارد. این جنگنده برای عملیات تهاجمی دقیق در عمق خاک دشمن بدون نیاز به پشتیبانی هوایی و با قابلیت حمل مهمات زیاد برای اهداف از قبل تعیین شده زمینی و دریایی و انجام هر عملیاتی از انواع شناسایی، تهاجمی، پشتیبانی هوایی نزدیک، سرکوب پدافند هوایی (پشتیبانی هوایی دوربرد)، ضد کشتی، ضد زره، بمب افکن اتمی، عملیات گریز و درامان ماندن از شکاری های رهگیر دشمن طراحی گردیده است.در خلال آخرین سالهای جنگ سرد، نیروی هوائی شوروی ترکیبی از جنگنده های بازدارنده و ضربتی (strike fighter) را به خدمت گرفت که میتوان از بین آنها به سوخو-۲۴ فنسر ( Sukhoi Su-24 Fencer) ( کوچکتراز جنگنده آمریکاییF-111 و تکمیل شده سوخو-۱۷ فیتر ” Sukhoi-17- Fitter ” که خود برگرفته از سوخو-۷ ” Sukhoi-7″ بود) ، میگ-۲۳ بی ام “MiG-23BM” و میگ-۲۷ ” MiG-27″ که هردو نمونه برگرفته ازمیگ-۲۳ ” MiG-23″ بودند اشاره کرد. دکترین نظامی شوروی در خلال این سالها به شدت توسط جنگنده های پرشمار جدید و نوپای ناتو خصوصا توسط اسکادرانهای اف-۱۵ (” F-15″) و اف-۱۶ (” F-16″) به چالش کشیده شده بود . فقط در صورتیکه جنگنده های خط مقدم شوروی از قبیل میگ- ۲۹ ” MiG-29″ وسوخو-۲۷ ” Su-27″ پیروز نبردهای هوائی می‌شدند این امکان به جنگنده های ضربتی با مانور کمتر مانند سوخو-۲۴ ” Su-24″ ، سوخو-۱۷ “Su-17” ، میگ -۲۳ بی ام “MiG-23BM” و میگ-۲۷ ” MiG-27″ داده میشد تا سالم از مهلکه عبور کرده و به اهداف خود حمله کنند. به همین دلیل مقامات نظامی روسی بر آن شدند تا جنگنده ضربتی وتهاجمی مناسب، با توان حمل تسلیحات بیشتر و سنگین تر، دربرد بیشتر و میزان چالاکی و مانور پذیری بالاتر را جایگزین کنند.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!