تصاویری از زندگی مورچهای بیخانمانهای تهران در تونلهای زیرزمینی
lokomotive ghatar.com ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ دیدگاه ۷۲۸
در این گزارش میخوانید:
* «دالان» تونل باریکی است؛ خانه زیرزمینی معتادان در میدان شوش. کسی نمیداند چند سال است که کارتنخوابهای قدیمی شوش راز این تونل را بین خودشان نگه داشتهاند.
* مثل مورچه کارگر وقت و بیوقت کهنه لباس و خنزر پنزرهای دزدی را با خودشان به زمین مخروبه میبرند. آن را از دهانه باریک به کف چاهی میاندازند که به دالان میرسد و بعد خودشان در چاه فرو میروند. زندگی در دالان، شانسی است که نصیب هر کسی نمیشود. باید خودی نشان بدهند و دم کهنهکارهای شوش را ببینند.
* لیلا میگوید: «اینجا با شوهرم زندگی میکنم. اگر به مددسرا بروم باید از او جدا شوم.» از مردی میگوید که یک روز برای خرید مواد به خاوران رفته و هنوز برنگشته است. با این حال لیلا هنوز در همان دالان، کنج یکی از اتاقها با سگهایش روزگار میگذراند: «اینجا اینطوری نبود که هر کسی سرش رو پایین بندازه و بیاد تو. تا چند وقت پیش زن و مردی اینجا همهکاره بودن. انگار صاحب دالان باشن. هم از دالان مراقبت میکردن و هم از زمین خاکی. یک نردبان گذاشته بودن گل دیوار. اگر میخواستن کسی را راه بدن، براش نردبان میگذاشتن. اگر نه، نردبان را برمیداشتن و ورود ممنوع میکردن. از وقتی آنها رفتن همه چی اینجا به هم ریخت. هر کسی توانست از روی دیوار بپره، اومد تو. یه روز اومدیم و دیدیم نردبان را هم بردن. حتماً فروختنش. اینجا هرچیزی را که بشه فروخت، روی هوا میزنن؛ یه جوری که انگار اصلا از اول وجود نداشته.»
* چاه زیرزمینی معتادان، وسط زمینی متروکه و خالی قرار دارد. زمینی که نمونه آن در محله هرندی و اطراف میدان شوش کم نیست.
جدیدترین مطالب قطار وبگردی را از دست ندهید!